در نوجوانی ممکنه که علاوه بر تغییر در همه ابعاد، فرد از نظر شناختی خودش رو به عنوان مرکز در نظر بگیره و اینطور فکر کنه که الان همه نگاه ها معطوف به اونه. در نتیجه این طرز فکر ممکنه که کلا فرد خیلی رو خودش و رفتارش و.. حساس بشه و تمایل به انزوا هم پیدا کنه. اما گاهی اگه این مورد زیاد از حد باشه و منجر به نقص در عملکرد فرد بشه طوری که از استرس نتونه فعالیتی رو انجام بده، دچار اختلال اضطراب اجتماعی میشه.