تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

واژهٔ اضطراب واژه‌ای آشنا برای همگی ماست و همهٔ ما می‌دانیم که وقتی فردی می‌گوید در حال تجربه‌کردن یک موقعیت اضطرابی است تا حدودی می‌توانیم درکش کنیم و یا وقتی به اطرافیانمان دربارهٔ اضطراب داشتن می‌گوییم آنهایی که رابطهٔ نزدیکی با ما دارند سعی در بهتر کردن حال ما دارند چرا که آنها نیز چنین وضعیتی را تجربه کرده‌اند.

حتماً تا الان توانستید موضوع این مقالهٔ جوونه را حدس بزنید؛ بله درست است این بار می‌خواهیم دربارهٔ موضوع گستردهٔ اضطراب صحبت کنیم  و می‌خواهیم با هم به موضوع تشخیص اختلال اضطراب فراگیر یا اضطراب عمومی بپردازیم که یکی از رایج‌ترین نوع در میان انواع اضطراب‌ها است.

اضطراب چیست؟

قبل از اینکه به موضوع اصلی مقاله یعنی تشخیص اختلال اضطراب فراگیر بپردازیم بیایید نگاه کوتاهی به تعریف اضطراب بیندازیم:

اضطراب انتظار اتفاق بد است. این بخشی طبیعی از زندگی است و نه یک بیماری یا اختلال. همه ما آن را حس می‌کنیم و خوب و مفید است. بین اضطراب عادی و اضطراب بالینی تفاوت وجود دارد. اضطراب عادی احساسی است که همه ما گاهی داریم، اما مفید است و با آن کنار می‌آییم و ادامه می‌دهیم. اضطراب بالینی یک اختلال است و یک مشکل مداوم است که ما نمی‌توانیم «فقط بر آن غلبه کنیم».

اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر ابتدا باید با اختلال اضطراب فراگیر آشنا بشویم تا بتوانیم از میان دیگر اضطراب‌ها آن را جدا کنیم.

اختلال اضطراب فراگیر یا GAD یک حالت مزمن نگرانی و تنش شدید، اغلب بدون محرک است. مبتلایان به اضطراب فراگیر به طور منظم وقایع را فاجعه‌آمیز پیش‌بینی می‌کنند و اغلب نگران موضوعاتی مانند سلامتی، پول، خانواده یا کار هستند.

افراد مبتلا به اضطراب فراگیر نمی‌توانند نگرانی‌های خود را از بین ببرند، معمولاً متوجه می‌شوند که بسیاری از اضطراب‌هایشان بی‌جا است. افراد مبتلا به اضطراب فراگیر ممکن است نتوانند آرام شوند و اغلب در به خواب‌رفتن یا خوابیدن مشکل دارند. نگرانی آنها با علائم فیزیکی مانند لرزش، انقباض، تنش عضلانی، سردرد، تحریک‌پذیری، تعریق، گرگرفتگی و احساس سبکی سر یا نفس‌نفس‌زدن همراه است.

بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب فراگیر به‌راحتی غافلگیر می‌شوند. آنها احساس خستگی می‌کنند، در تمرکز مشکل دارند و ممکن است از افسردگی رنج ببرند. اختلال اضطراب فراگیر ممکن است شامل حالت تهوع، حمام رفتن‌های مکرر یا احساس وجود توده‌ای در گلو باشد.

هنگامی که سطح اضطراب این افراد خفیف باشد، می‌توانند از نظر اجتماعی فعالیت کنند و شغل خود را حفظ کنند، اما اگر اضطراب آنها شدید باشد ممکن است در انجام ساده‌ترین فعالیت‌های روزانه با مشکل مواجه شوند.

تفاوت بین اضطراب معمولی و اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

همه افراد گاه‌به‌گاه حملات اضطرابی را تجربه می‌کنند. اضطراب حتی می‌تواند سالم باشد؛ زیرا قدرت تمرکز توجه یا برانگیختن افراد را برای اقدام دارد. اما اضطراب به یک اختلال تبدیل می‌شود، زمانی که نگرانی بیش از حد شود و توانایی عملکرد روزانه را مختل کند. به‌عنوان‌مثال، اگر اضطراب به طور مداوم مانع از تمرکز و توانایی انجام وظایف شخصی در محل کار شود، ممکن است نشانه‌ای برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر باشد.

اختلال اضطراب فراگیر چگونه تجربه می‌شود؟

این نوع اضطراب تقریباً در هر لحظه از روز وجود دارد. این اضطرابی است که هنگام بیدارشدن از خواب احساس می‌کنید و در طول روز با شما همراه است. اضطراب انواع مختلفی دارد، اما رایج‌ترین نوع که افراد تجربه می‌کنند اضطراب فراگیر است.

اختلال اضطراب فراگیر نوعی از اضطراب است که باعث می‌شود شب‌ها نتوانید بخوابید، زیرا ذهن شما با تمام کارهای نگران‌کننده‌ای که در طول روز باید انجام دهید در حال مسابقه است. شما احساس می‌کنید که نمی‌توانید از این احساس دور شوید و احساس خواهید کرد که هرگز نمی‌توانید از آن فرار کنید.

افراد مضطرب اغلب احساس می‌کنند که کنترل خود را ازدست‌داده‌اند و احساس می‌کنند که از کنترل خارج می‌شوند. این احساس اغلب با عرق‌کردن کف دست، افزایش ضربان قلب و سایر علائم فیزیکی همراه است. مهم است که به یاد داشته باشید آنها واقعیت شما نیستند، به همین دلیل است می بایست خود را سرزنش نکنید تا زمانی که به علت و تشخیص اختلال اضطراب فراگیر برسید.

علائم اختلال اضطراب فراگیر

بر اساس معیارهای DSM-5، برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر باید علائم خود را برای بیشتر روزها در یک دوره ۶ماهه تجربه کنید. در این دوره باید ۳ یا بیشتر از ۶ علامت زیر را داشته باشید تا بتوان برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر استفاده کرد:

• احساس بی‌قراری، دلواپسی، نگرانی
• در تمرکز مشکل دارید یا احساس می‌کنید که ذهن شما “خالی” است
• تحریک‌پذیر بودن
• به‌راحتی خسته می‌شود
• احساس تنش در عضلات خود
• تجربه مشکلات خواب مانند مشکل در به خواب‌رفتن یا ماندن در خواب، یا خواب ناآرام بی‌قرار
• کودکان برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر نیازی به رعایت معیارهای زیادی ندارند.

بااین‌حال، علائم اختلال اضطراب فراگیر می‌تواند فراتر از علائم تشخیص اختلال اضطراب فراگیر ذکر شده در بالا باشد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• احساس کلی عصبی بودن
• به‌راحتی مبهوت شدن
• تجربه سردرد، درد عضلانی، یا معده درد، یا سایر دردهای غیرقابل‌توضیح
• مشکل در بلعیدن یا احساس یک توده در گلو
• لرزش
• تعریق زیاد یا گرگرفتگی
• احساس سبکی سر یا تنگی نفس
• احساس تهوع
• نیاز به استفاده زیاد از حمام

این علائم می‌توانند در زمان‌های مختلف بهتر یا بدتر شوند و اغلب زمانی که استرس دارید بدتر می‌شوند. اختلال اضطراب فراگیر ممکن است به‌تدریج بروز کند، و بسیاری از افراد گزارش می دهند که حداقل علائم اضطراب خفیف را برای تمام زندگی خود احساس می‌کنند. تشخیص اختلال اضطراب فراگیر می‌تواند در هر زمانی شروع شود – در دوران کودکی، نوجوانی یا حتی اواخر بزرگسالی.

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر در زنان شایع‌تر از مردان است و اغلب در بستگان افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی رخ می‌دهد، به این معنی که ممکن است یک جزء ژنتیکی وجود داشته باشد.

زمان تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر زمانی داده می‌شود که فردی حداقل بیش از ۶ ماه، روزها را صرف نگرانی بیش از حد در مورد تعدادی از مشکلات روزمره از جمله سلامتی، پول، خانواده یا کار کند. گاهی اوقات به‌سختی می‌توان منبع نگرانی را مشخص کرد. صرفاً فکر گذراندن روز ممکن است باعث ایجاد اضطراب شود.

به نظر می‌رسد افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نمی‌توانند نگرانی‌های خود را از بین ببرند یا نگرانی خود را کنترل کنند، حتی اگر معمولاً متوجه می‌شوند که اضطراب آنها ممکن است شدیدتر از آن چیزی باشد که شرایط اقتضا می‌کند.

علت به‌وجودآمدن اختلال اضطراب فراگیر

سؤالی که همیشه در مواجهه با اختلالات و چالش‌های زندگی پرسیده می­ شود این است که علتی که این اختلال به وجود آمده است چیست؟ ما در ادامه‌ی مقاله‌ی جوونه قصد داریم با هم نگاهی به این موضوع بیندازیم.

اختلالات اضطرابی، مانند بسیاری دیگر از شرایط سلامت روان، احتمالاً توسط ترکیب پیچیده‌ای از عناصر، از جمله عوامل محیطی و ژنتیکی ایجاد می‌شود. عوامل زیادی ممکن است در ایجاد اختلال اضطراب نقش داشته باشند، از جمله:

• رشد دوران کودکی
• ژنتیک
• نوروبیولوژی
• عوامل روان‌شناسی
• رشد شخصیت
• نشانه‌های اجتماعی و محیطی
• عوامل حفاظتی

عوامل خطری که می‌توانند باعث بروز اضطراب می‌شوند

درحالی‌که علل بین انواع اختلالات اضطرابی متفاوت است، عوامل خطر برای اختلالات اضطرابی به‌طورکلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• قرارگرفتن در معرض رویدادهای استرس‌زا چه در دوران کودکی و چه در بزرگسالی
• سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
• برخی از شرایط سلامت جسمانی، از جمله مشکلات تیروئید یا آریتمی قلبی
• خجالتی بودن در کودکی

بهتر است بدانیم جوامعی که با تبعیض مواجه هستند، اغلب دارای میزان بالاتری از اختلالات اضطرابی و تشخیص اختلال اضطراب فراگیر هستند.

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر چگونه است؟

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر را می‌توان با معیارهای dsm-5 یا پرسش‌نامه‌های مختلف مانند GAD-7 توسط متخصص سلامت روان یا پزشک مراقبت‌های اولیه انجام داد. پزشک ممکن است در مورد علائم، سابقه خانوادگی و سابقه پزشکی بیمار سؤال کند و یک معاینه فیزیکی انجام دهد. تشخیص اختلال اضطراب فراگیر از سایر بیماری‌های پزشکی یا روانی مانند وسواس، فوبیا و افسردگی ممکن است زمان ببرد

خبر خوب برای خوانندگان مقالات جوونه این است که شما در این راه تنها نیستید و تیم حرفه­ای و متخصص جوونه در این راه با شما همراه هستند. شما می‌توانید در سایت جوونه با کمک‌گرفتن از تست‌هایی که در سایت جوونه موجود هستند اولین قدم را برای مقابله با اضطراب خود بردارید تا در کنار هم از این چالش عبور کنیم.

درمان‌ها بعد از تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

برای بسیاری از افراد، درمان اضطراب دارای دو عنصر اصلی است: روان‌درمانی و داروها (در صورت لزوم). اختلالات اضطرابی قابل‌درمان هستند و مؤثرترین نوع درمان می‌تواند به نوع اختلال اضطراب بستگی داشته باشد.

توجه: از مصرف هر گونه دارو بدون نظارت روانپزشک حتما و حتما خودداری کنید. این کار می تواند عواقب جبران ناپذیری را برای شما در پی داشته باشد.

اگر سطح اضطراب شما بسیار خفیف باشد حتی بدون کمک حرفه‌ای می‌توانید با استفاده از روش‌های مقابله‌ای روزمره، سطح اضطراب خود را کاهش دهید. روش‌های مختلف برای افراد مختلف بهتر عمل می‌کنند، بنابراین ارزش آن را دارد که چند استراتژی را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است.

روش‌های مقابله روزمره

کارکردن برای اینکه چه چیزی برای شما بهتر است می‌تواند شامل آزمون‌وخطا باشد. مهم است که با سرعت خود پیش بروید و کاری را انجام دهید که احساس راحتی می‌کند. سپس، به انجام کاری که برای شما مفید است ادامه دهید.

همیشه نمی‌توانید زمان وقوع اضطراب یا حمله پانیک را پیش‌بینی کنید، اما برنامه‌ریزی برای کارهایی که باید انجام دهید می‌تواند به شما کمک کند که کنترل بیشتری داشته باشید و این کار می‌تواند مدیریت آن را آسان‌تر کند. بسیاری از مردم متوجه می‌شوند که روش‌های آرام‌سازی ابزاری قدرتمند برای تسکین اضطراب هستند. این روش ها شامل:

1- تمرینات تنفس عمیق

چند نفس عمیق به داخل و خارج بکشید و روی هر نفس تمرکز کنید. این باعث می‌شود که شما بیشتر احساس کنید که بر بدن خود مسلط هستید. تنفس عمیق می‌تواند پاسخ استرس بدن را آرام کند.

2- مدیتیشن

ذهن‌آگاهی برای هنگامی که احساس اضطراب می‌کنید، ذهن‌آگاهی می‌تواند آرامش ایجاد کند و به شما فضای تنفسی بدهد. تمرین تمرکز حواس به طور منظم، حتی زمانی که احساس اضطراب نمی‌کنید، می‌تواند ابزاری را در اختیار شما قرار دهد تا در صورت بروز اضطراب، آن را تحت کنترل درآورید.

ورزش منظم همچنین می‌تواند یک راه واقعاً مفید برای مدیریت اضطراب باشد. اگر سخت به نظر می‌رسد، سعی کنید به‌آرامی با پیاده‌روی پا ایستادن و کشش برای چند دقیقه شروع کنید.

3- حرکت و فعالیت

حرکت و فعالیت باعث تولید اندورفین می‌شود که هورمون‌های احساس خوب ما هستند. این هورمون‌ها خلق‌وخوی شما را تقویت کرده و اضطراب را کاهش می‌دهند.

4- محدودکردن کافئین

برای برخی افراد، کافئین و برخی داروها می‌توانند علائم اضطراب ایجاد کنند یا علائم آنها را بدتر کنند. در این موارد، محدودکردن کافئین و الکل می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.

چه زمانی با پزشک صحبت کنیم یا به دنبال کمک باشیم؟

برخلاف سایر اختلالات اضطرابی، افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب در محیط‌های اجتماعی یا در حین کار احساس محدودیت نمی‌کنند. آنها معمولاً از موقعیت‌های خاصی در نتیجه این بیماری اجتناب نمی‌کنند. بااین‌حال، گاهی اوقات علائمی که تجربه می‌کنید ممکن است آن‌قدر شدید باشد که بر بخش‌های زندگی شما، از جمله زندگی اجتماعی، کار و روابط شما تأثیر بگذارد.

اگر این مورد برای شماست، دلیلی برای احساس شرم یا اضطراب اضافی وجود ندارد. گزینه‌های درمانی زیادی از جمله درمان‌های سنتی، درمان‌های خانگی و تغییرات سبک زندگی وجود دارد که می‌تواند به شما در یافتن تسکین کمک کند. اگر علائم اضطراب روزانه شما بدتر شده است، یا برای شما کاملاً جدید است، در مورد آنچه که تجربه می‌کنید با یک متخصص در زمینه‌ی سلامت روان تماس داشته باشید.

روانشناسان احتمالاً از شما در مورد سابقه سلامتی شما می‌پرسند و یک معاینه انجام می‌دهند تا مطمئن شوند علائم شما به شرایط فیزیکی مرتبط نیست.

روان‌درمانی و برخی داروهای ضداضطراب به‌طورکلی به‌عنوان اولین درمان برای اختلال اضطراب فراگیر توصیه می‌شود. همچنین ممکن است بخواهید سایر درمان‌های مکمل و جایگزین را امتحان کنید که شامل موارد زیر می‌شود:

• ذهن‌آگاهی و مراقبه
• ورزش
• تکنیک‌های تنفس و تمرینات

تکنیک‌های مقابله هرکس کمی متفاوت است، بنابراین ببینید چه چیزی برای شما مفید است. اگر وضعیت شما به شما اجازه نمی‌دهد با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید، صحبت با فردی که به او اعتماد دارید می‌تواند کمک‌کننده باشد.

کلام آخر

یادمان باشد برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر و پیداکردن راه‌حل مناسب خود برای عبور از چالش اضطراب باید از یک فرد متخصص در این زمینه کمک بگیریم تا بتوانیم از آسیب‌های محتمل در آینده جلوگیری کنیم.

اتفاق خوب برای همراهان جوونه این است که ما در جوونه در کنارتان هستیم تا با کمک‌گرفتن از متخصصین در این زمینه راهی برای عبور از جاده‌ی پر پیچ‌وخم اضطراب پیدا کنیم تا بتوانیم تجربه‌ی یک زندگی در آرامش را داشته باشید.

همچنین برای مطالعه بیشتر در مورد موضوع تشخیص اختلال اضطراب فراگیر می توانید به منابع زیر مراجعه کنید:

https://www.psychologytoday.com/intl/conditions/generalized-anxiety-disorder

https://paperjaper.com/what-is-pervasive-anxiety/#What_Is_Pervasive_Anxiety

https://paperjaper.com/what-is-pervasive-anxiety/#What_Is_Pervasive_Anxiety

Generalized Anxiety Disorder (GAD) Symptoms (psychcentral.com)

Generalized Anxiety Disorder | Psychology Today

Anxiety Disorders: Symptoms, Types, and Treatments (psychcentral.com)