آشنایی با انواع اضطراب و راه‌های درمانی آن

همه ما در زندگی، زمانی که در شرایط جدیدی قرار می‌گیریم، ترکیبی از احساس ترس و نگرانی را تجربه می‌کنیم. این احساسات در شرایط طبیعی به ما کمک می‌کنند تا در برابر خطرات هشیار باشیم و بتوانیم واکنش مناسبی داشته باشیم. اضطراب یک هیجان سالم و طبیعی هست؛ اما در صورتی‌که فرد هر روزه، میزان نامتناسبی از آن را تجربه کند و در زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند، یک مشکل تلقی می‌شود.

اختلالات اضطرابی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامت روان هستند، که منجر به نگرانی زیاد، ترس و دلهره می‌شوند. پس اگر نگران اضطراب خود هستید، بدانید که تنها نیستید! اختلال اضطرابی می‌توانند نوع پردازش انسان را از احساساتش و نوع رفتار او را تغییر دهند و همچنین باعث نشانه‌های فیزیکی در او شوند.

هرچند اضطراب می‌تواند طاقت‌فرسا باشد، اما راه‌های زیادی برای متعادل کردن آن وجود دارد و با روش های متفاوتی می‌توان آن را مدیریت کرد. همچنین باید این نکته را هم در نظر گرفت اضطراب از راه های مختلفی می تواند بر هر فرد اثر گذار باشد و نشانه های آن نیز می تواند در هر شخصی متفاوت با با شخص دیگری باشد.

در این مقاله قرار است به انواع اختلالات اضطرابی، علائم اضطراب، درمان اضطراب و نکاتی برای کمک به مدیریت آن پرداخته شود. با ادامه این مقاله همراه باشید.

اضطراب چیست؟

اضطراب پاسخ طبیعی انسان به فشارهای روانی و استرس است. بسیاری از مردم قبل از مصاحبه شغلی، هنگام شرکت در آزمون یا اولین روز حضور در یک شغل یا مدرسه جدید مضطرب می شوند و این احساسات طبیعی هستند. در واقع می توان گفت اضطراب احساس ترس و دلهره در مورد آنچه در آینده رخ خواهد داد، می باشد.

اضطراب یک واکنش طبیعی به انواع مختلف رویدادها و موقعیت های زندگی ما است. همچنین یکی از سیستم های هشدار داخلی ما است که به ما در مورد خطر یا تهدیدات دیگر هشدار می دهد و بدن ما را برای مقابله یا رهایی از یک موقعیت خطرناک آماده می کند. اما اگر احساس اضطراب شما شدید است، حداقل 6 ماه طول می کشد و در زندگی شما اختلال ایجاد می کند، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشید.

باید این نکته را در نظر داشت که مقدار قابل کنترلی از آن هر از گاهی می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، می تواند به شما انگیزه دهد تا برای امتحان در مدرسه آماده شوید یا یک وظیفه را در محل کار به پایان برسانید. حتی رویدادهای شاد مانند نقل مکان به یک خانه جدید یا جشن گرفتن یک نقطه عطف مهم می تواند باعث اضطراب شود؛ همه اینها فقط بخشی از انسان بودن است.

آیا اضطراب یک نوع بیماری است؟

تجربه گاه به گاه اضطراب کاملا طبیعی است و یکی از هزینه‌های اجتناب ناپذیر زندگی و زنده ماندن است. با این حال گاهی اوقات نگرانی‌ها از کنترل خارج می‌شوند. آنها ممکن است بدون هیچ دلیل قابل تشخیصی به وجود بیایند یا با نسبت به موقعیت، نامتناسب باشند. در کل زمانی به یک اختلال تبدیل می‌شود که در فعالیت ها و عملکرد اختلال فرد ایجاد کند.

این اختلال اغلب با افسردگی همراه است و این دو علائم مشترک زیادی دارند و مسیرهای مغزی مشابهی را درگیر می‌کنند. همچنین استرس می تواند منجر به عصبانیت های بی مورد می شود که ممکن است سلامتی ما و اطرافیانمان را به خطر بیاندازد.

رابطه اضطراب و عصبانیت

رابطه اضطراب و عصبانیت، مانند رابطه بین ‌اختلال‌های اضطرابی و افسردگی است که قبلا نیز در مقالات زیادی بررسی‌شده‌است. بسیاری از اوقات، هنگامی که مردم در مورد روابط استرس‌زا سخن می‌گویند، در واقع در مورد بیماری‌ها و اختلالاتی که باعث آسیب به سلامتی فرد می‌شوند، سخن به میان می‌آورند. خشم و اختلال تنشی پس از یک شکست عاطفی نیز احتمالا با بیماری‌ها و اختلالاتی مرتبط است که استرس را افزایش می‌دهند.

رابطه اضطراب و افسردگی

اگر اختلال اضطرابی دارید، ممکن است افسردگی را نیز تجربه کنید. در حالی که هر دو می توانند به طور جداگانه رخ دهند، بروز اختلالات سلامت روان با هم غیرعادی نیست. اضطراب می تواند نشانه ای از افسردگی بالینی یا شدید باشد. به همین ترتیب، بدتر شدن علائم افسردگی می تواند توسط یک اختلال اضطرابی ایجاد شود.

شما می توانید علائم هر دو بیماری را با بسیاری از درمان های موجود مدیریت کنید: روان درمانی (مشاوره)، دارو درمانی و تغییر سبک زندگی (در ادامه مقاله به این موارد به تفضیل خواهیم پرداخت.)

اختلالات اضطرابی چیست؟

اختلالات اضطرابی شامل ترس، دلهره یا نگرانی‌های شدیدی است که در عملکرد شما اختلال ایجاد میکند. برای مثال، تدام این اختلال می‌تواند موجب شود تا کیفیت عملکردتان در مدرسه یا محل کار کاهش یابد یا در روابط بین فردی خود دچار مشکلاتی شوید. اختلالات اضطرابی به نسبت موقعیت‌ها یا اشیایی که باعث استرس شما می شوند، متفاوت از هم تعریف می‌شوند.

این نوع اختلال ممکن است باعث شود شما از انجام کارهایی که دوست دارید دست بکشید. به عنوان مثال، ممکن است شما را از ورود به آسانسور، عبور از خیابان یا حتی خروج از خانه در موارد شدید بازدارد که اگر درمان نشود، ممکن است به نتایج بدتری منتهی شود. اختلالات اضطرابی شایع ترین شکل اختلال عاطفی است و می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. اما، طبق گفته انجمن روانپزشکی آمریکا، زنان بیشتر از مردان در معرض این اختلال هستند.

تفاوت های اضطراب و اختلالات اضطرابی

طبیعی است که در مورد نقل مکان به مکان جدید، شروع یک کار جدید یا شرکت در آزمون مضطرب باشید. این احساس ناخوشایند است، اما ممکن است انگیزه شما را برای تلاش بیشتر و انجام کار بهتر ایجاد کند. اضطراب معمولی احساسی است که می آید و می رود اما در زندگی روزمره شما دخالت نمی کند. در مورد اختلال اضطرابی، احساس ترس ممکن است همیشه همراه شما باشد که این احساس شدید و گاهی ناتوان کننده است.

به طور کلی در مقام مقایسه می توان گفت:

اضطراب:

• مربوط و متناسب با موقعیت یا یک مشکل خاص است.
• تا زمانی که مشکل یا موقعیت ادامه دارد، وجود دارد.
• پاسخی واقع بینانه به یک مشکل یا موقعیت واقع بینانه است.

اختلالات اضطرابی:

• به طور غیر منتظره و بدون دلیل ظاهر شود.
• واکنش نسبت به یک موقعیت ممکن است بسیار قوی تر از آن چیزی باشد که انتظار داریم.
• شخص ممکن است احساسات غیرواقعی زیادی را تجربه کنند، مانند ترس از موقعیتی که احتمالا هرگز اتفاق نخواهد افتاد
• ممکن است برای مدت طولانی ادامه یابد، حتی زمانی که موقعیت یا مشکل حل شده باشد.
• کنترل یا مدیریت آن غیرممکن به نظر می رسد.
•  از موقعیت ها یا چیزهایی که به اعتقاد افراد باعث ایجاد علائم استرس می شود اجتناب می کنند.

انواع اضطراب در علم روانشناسی

انواع مختلفی از اختلال اضطرابی وجود دارند که توسط روانشناسان شناسایی و نام گذاری شده اند. در این قسمت از مقاله به تفضیل به معرفی این اختلالات خواهیم پرداخت.

اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

اختلال اضطراب فراگیر(GAD)، شایع‌ترین انواع اضطراب است. در این نوع اختلال، اضطراب شما فقط بخاطر یک چیز نیست. بلکه موضوعات مختلفی موجب نگرانی در شما می‌شوند. مثلا همزمان برای سلامتی، تعاملات اجتماعی و کار نگران هستید. این نگرانی‌ها در روزهایی بیش از حداقل 6 ماه ظاهر می‌شوند و در میان سالمندان رایج است.

این اختلال بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد و ممکن است متوجه شوید که این نوع اختلال چندین وجه از زندگی شما را تحت سیطره خود درآورده است، از جمله:

• توانایی شما برای کار کردن یا نگه داشتن شغل
• سفر کردن یا ترک کردن خانه
• انرژی، خواب یا تمرکز شما

همچنین ممکن است علائم فیزیکی مانند تنش عضلانی و تعریق داشته باشید. در صورت ابتلا به GAD، ابتلا به شرایط دیگری مانند افسردگی یا سایر انواع اضطراب رایج است.

اختلال هراس یا پانیک

در این نوع اختلال، فرد بدون عامل و محرک خارجی، حمله ناگهانی و شدیدی از وحشت و ترس را تجربه می‌کند و معمولا فرد بعد از یک بار تجربه این حملات، نگران از وقوع دوباره ی این حملات است. اختلال هراس می‌تواند گذرهراسی یا آگروفوبیا را به همراه داشته باشد که عبارت است از ترس از وقوع حمله هراس در مکان‌هایی که امکان خروج و فرار از آن‌ها دشوار است مانند بازارهای شلوغ، مترو و … .

ذکر این نکته نیز ضروری است که ترس از موقعیت‌های خاص می‌تواند باعث حملات پانیک شود، برای مثال، اگر فضاهای کوچک را دوست ندارید اما مجبورید از آسانسور استفاده کنید. اما این به این معنی نیست که شما دچار اختلال پانیک هستید. علائم اختلال هراس یا پانیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• احساس ترس یا ترس شدید
• درد قفسه سینه یا احساس اینکه قلب شما نامنظم می‌زند
• احساس اینکه ممکن است در حال مرگ یا حمله قلبی باشید
• عرق کردن، گر گرفتگی و لرز
• خشکی دهان، تنگی نفس یا احساس خفگی
• حالت تهوع، سرگیجه و احساس ضعف
• بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست

اختلال اضطراب اجتماعی

این اختلال مسئله‌ای فراتر از کمرویی معمولی است. در این نوع اختلال، ترس شدید از موقعیت‌های اجتماعی یا نحوه عملکرد در مقابل دیگران وجود دارد که باعث می‌شود در اغلب اوقات از تعاملات اجتماعی سالم دوری کنید. این اضطراب با ترس از قضاوت منفی دیگران و ترس از نشان دادن علائم آن یا خجالت در جمع مرتبط است و در میان بزرگسالان جوان در حال افزایش است.

برخی از موقعیت های رایج اجتماعی که ممکن است اختلال اضطرابی را در آن تجربه کنید عبارت اند از:

• سخنرانی در جمع
• ملاقات افراد جدید یا غریبه
• دوستیابی
• خوردن و آشامیدن در مکان های عمومی

برخی از علائم فیزیکی آن نیز عبارت اند از:

• تعریق بدن
• لرزش صدا
• ضربان قلب تند
• خجالت زدگی

اختلال اضطراب پنهان

اختلال اضطراب پنهان یا اضطراب ناگهانی، اختلالی است که در آن شخص دچار ترس نامشخصی می‌شود که در زندگی روزمره او تجربه ‌نشده‌است. این ترس باعث می‌شود که شخص مبتلا به این اختلال، از ادامه فعالیتی که داشته است، منصرف شود و سبب شده که او تصمیم بگیرد که فعالیت خود را قطع و حتی در هر وضعیتی که هست، پا به فرار بگذارد.

برخی از علائم اختلال اضطراب پنهان عبارت اند از:

• احساس نارحتی و بی قراری
• تعریق، احساس گرما و سرمل
• افزایش ضربان قلب و تنفس
• افزایش خودنمایی

اختلال اضطراب عصبی

اختلال اضطراب عصبی یکی از اختلالات رایج روانی است که بر اثر استرس‌های مکرر، نارضایتی‌های شخصیتی، بیماری‌های جسمی و… ایجاد می‌شود. درمان این اختلال شامل مشاوره روانشناختی، مصرف داروهای ضداضطراب و روش‌های طب سنتی است. درمان به موقع و مشاوره مداوم می‌تواند بهبودی بیمار را به همراه داشته باشد.

از میان علائم این اختلال می‌توان به نگرانی‌های زیاد، ترس‌های بی‌مورد، خستگی، افسردگی و اختلالات خواب اشاره کرد. از راه های پیشگیری بروز این اختلال نیز می‌توان به تغذیه سالم، ورزش منظم، کنترل استرس و نظم در زندگی اشاره کرد.

اختلال فوبیای خاص

این اختلال شامل ترس شدید از یک شئ یا یک موقعیت خاص است. در این اختلال ترس با خطر واقعی ایجاد شده تناسب ندارد. فوبیاها غالبا به تفکر فاجعه‌سازی یا رفتارهای اجتنابی می‌انجامند. فوبیای رایج در میان مردم، فوبیا از حیوانات، ارتفاع، پرواز و تزریق است. فوبیا احساسی شدیدتر از ترس هستند. آنها زمانی ایجاد می شوند که فرد نسبت به موقعیت یا شیئی احساس خطر بیشتری داشته باشد. فردی که فوبیا دارد ممکن است از چیزی که باعث اضطراب او می شود اجتناب کند.

برخی از نمونه های فوبیای رایج در میان مردم عبارت اند از:

• فوبیای حیوانات
• فوبیای محیطی (مانند ارتفاع، محیط بسته و …)
• فوبیای موقیعتی (مانند دندانپزشکی)
• فوبیای بدن (مانند دیدن خون، بیمار بودن و …)
• فوبیای جنسی (مانند اضطراب عملکرد)

اختلال اضطراب جدایی

این وضعیت شامل اضطراب شدید در مورد جدا شدن از افرادی است که احساس نزدیکی زیادی به آن‌ها می‌کنید. این اضطراب همراه با پریشانی‌های مکرر و بی دلیل درباره از دست دادن یا آسیب دیدن افراد نزدیک زندگی است و فرد از تنها ماندن یا دور شدن از خانه بدون فرد نزدیک، بسیار نگران می شود. این اختلال می‌تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.

افراد مبتلا ممکن است در مورد جدا شدن از چهره هایی که به آن ها دلبستگی دارند کابوس ببینند یا علائم فیزیکی را در هنگام وقوع یا پیش بینی جدایی تجربه کنند. برخی از شایع ترین علائم اضطراب جدایی عبارت اند از:

• نگرانی یا ترس بیش از حد درباره از دست دادن یا صدمه دیدن افراد وابسته.
• امتناع از رفتن به مدرسه یا محل کار یا جدا شدن از افراد وابسته.
• امتناع از تنهایی در خانه.
• کابوس‌ها و بروز برخی از علائم جسمی، مانند سردرد یا درد شکم، هنگامی که جدایی پیش‌بینی می‌شود.
• چک کردن مکرر نکات ایمنی و رفاهی افراد وابسته.
• ترس بیش از حد از وقوع فاجعه یا حوادثی که ممکن است فرد را از افراد وابسته جدا کند.
• دشواری در تمرکز و عملکرد روزانه.

اختلال لالی انتخابی

در این نوع اختلال، ناتوانی مستمر در تکلم در موقعیت‌های اجتماعی خاص، که در آن‌ها انتظار تکلم می‌رود وجود دارد. در حالیکه در موقعیت‌های دیگر تکلم وجود دارد. و این مسئله باید حداقل به مدت یک ماه دوام داشته باشد تا بتوان ان را اختلال لالی انتخابی نامید.

لالی انتخابی معمولاً قبل از 5 سالگی رخ می دهد و اغلب با کمرویی شدید، ترس از خجالت اجتماعی، ویژگی های اجباری، گوشه گیری، رفتار وابسته به دیگران و کج خلقی همراه است. افراد مبتلا به لالی انتخابی اغلب با سایر اختلالات اضطرابی نیز تشخیص داده می شوند.

علائم اضطراب چیست؟

علائم اضطراب زمانی بروز می‌کند که بدن احساس خطر کند. در این موقعیت هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول برای آماده‌سازی بدن افزایش می‌یابد که باعث می‌شود: قلب سریع‌تر پمپاژ کند، تنفس سریع‌تر انجام شود و ماهیچه‌ها برای حرکت آماده شوند.

همچنین شامل اثرات جسمانی مثل تنگی نفس، ضربان قلب سریع، ناراحتی معده، دهان خشک، تعریق، احساس بیقراری، تنش عضلانی، ضعف جسمانی، گیجی و … است. همچنین دارای اثرات روانی همچون مشکل در تمرکز، نگرانی دائمی، تردید در تصمیم گیری و… می‌باشد.

احتمالا با هر یک از این علائم در درجات مختلف آشنا هستید اما زمانی که به اندازه ای شدید، تکرار شونده و خارج از کنترل شما باشند که در مقابل آن‌ها احساس درماندگی کنید می‌توانند نشانه‌ای از یک اختلال اضطرابی باشند.

ذکر این نکته ضروری است که این احساسات بسته به فردی که آن را تجربه می کند متفاوت است. احساسات می توانند از آشوب در شکم تا ضربان قلب تند متغیر باشند. ممکن است احساس کنید که از کنترل خارج شده اید، مثل اینکه ارتباط بین ذهن و بدن شما قطع شده است. برخی از نشانه ها و علائم مهم اضطراب بر اساس اعلام موسسه ملی سلامت روان ایالات متحده امریکا عبارت اند از:

• افکار یا باورهای استرس زا که کنترل آن ها دشوار است
• بی قراری
• مشکل در تمرکز
• مشکلات خوابیدن
• خستگی و کوفتگی شدید
• آشفتگی، عصبانیت و تحریک پذیری
• درد و رنج غیر قابل توضیح

آیا تستی وجود دارد که اضطراب را تشخیص دهد؟

یک تست یا آزمایش نمی تواند به تنهایی سطح اضطرابی را تشخیص دهد. درعوض، تشخیص این اختلال نیازمند یک فرآیند طولانی از معاینات فیزیکی، تست‌های روانشناسی و پرسش‌نامه‌های روان‌شناختی است. برخی از پزشکان یا متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است یک معاینه فیزیکی از جمله آزمایش خون یا ادرار انجام دهند تا شرایط پزشکی زمینه ای را که می تواند در علائمی که تجربه می کنید نقش داشته باشد را رد کنند.

چندین تست و مقیاس نیز برای کمک به پزشک برای ارزیابی سطح اضطرابی که شما تجربه می کنید استفاده می شود. کلیه این آزمون ها برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند تا روانشناسان بتوانند سطح و میزان اضطراب فرد را سنجیده و متناسب با آن راهکارهای مناسب را به آن ها ارائه نمایند.

علت اضطراب چیست؟ (عوامل زمینه ساز)

هر کسی ممکن است یک دوره استرس ناتوان کننده را تجربه کند، اما برخی افراد احتمال ابتلای بیشتری به این اختلال دارند. تا کنون نیز کارشناسان از علت دقیق این اختلالات مطمئن نیستند. اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل نقش داشته باشد. درحالیکه علل بین انواع اختلالات اضطرابی متفاوت است، عوامل خطر و زمینه‌ساز برای آن‌ها به طور کلی می‌تواند موارد زیر باشد:

• قرار گرفتن در معرض رویداد‌های استرس‌زا چه در دوران کودکی و چه بزرگسالی
• ژنتیک
• نشانه‌های اجتماعی و محیطی
• سابقه خانوادگی یا سایر مشکلات روانی
• برخی شرایط سلامت جسمانی خاص از جمله: مشکلات تیروئید یا آریتمی قلبی
• خجالتی بودن در دوران کودکی
• فعالیت بیش از حد یا کمتر برخی از نواحی مغز
• تفسیر موقعیت های خنثی به عنوان تهدید

دلایل دیگری نیز می توانند نقش داشته باشند مانند مصرف مواد مخدر، سواستفاده های جنسی و …، اما در این قسمت تنها عوامل کلی و رایج ذکر شده اند.

 راه های درمان اضطراب

از بین بردن کامل اضطراب نه ممکن است و نه مطلوب، چرا که نقش مهمی در هوشیاری و بقای ما دارد. درمان به منظور حفظ آن در سطوح قابل کنترل است. اختلالات اضطرابی را می‌توان با استفاده از روان‌درمانی، دارو درمانی یا ترکیب هر دو و همچنین تکنیک های مکمل سلامت درمان کرد.

هنگامی که تشخیص اضطراب را دریافت کردید، می توانید گزینه های درمانی را با پزشک بررسی کنید. درمان می تواند به شما کمک کند بر علائم غلبه کنید و زندگی روزمره قابل کنترل تری داشته باشید.

رواندرمانی

رواندرمانی یا صحبت درمانی راهی برای رو‌به‌رو شدن با مسائل روان در فضایی امن و بدون قضاوت است. در این جلسات شما میتوانید با کمک درمانگر خود مساله خود را عمیق‌تر بررسی کنید و در مسیر درمان آن قدم بردارید. رویکردهای درمانی متنوعی با توجه به مسائب روانی و متناسب شخصیت و نیازهای متنوع افراد وجود دارند. در این قسمت به معرفی این رویکردهای درمانی خواهیم پرداخت.

درمان شناختی-رفتاری

خط اول درمان، درمان شناختی-رفتاری است. این درمان متناسب با اختلال های خاص فرد طراحی شده‌است و یکی از موثرترین گزینه‌ها است. در این درمان مراجعان درگیر با اضطراب یاد می‌گیرند که الگوهای فکری تحریف شده‌ای که ناراحتی زیادی ایجاد می‌کنند را به چالش بکشند. این درمان تمرین محور است.

مواجهه درمانی (EPR)

یکی از روش‌هایی که می‌تواند برای برخی از اختلال های اضطرابی مانند فوبیا مفید باشد، مواجهه درمانی (EPR) است. مواجهه درمانی که در آن بیمار به طور ایمن و به تدریج در معرض ترس های خود قرار می گیرد تا دیگر از آن ها اجتناب نکند، بخشی ضروری از اکثر درمان های رفتاری برای اضطراب است.

درمان هیجان‌مدار

از دیگر روش‌های تاثیرگذار درمانی، درمان هیجان‌مدار است. در این رویکرد، فرد هدایت می‌شود تا با ریشه اضطراب ها و نگرانی های خود رو به رو شود. اضطرابی که افراد تجربه می‌کنند ممکن است از سبک تنظیم هیجانی باشد که به مرور و در طول زندگی آموخته اند و لازم است با رو به رو شدن با بخش‌های نگران کننده خود به مرور سبک سالم تری از تنظیم هیجان را شکل دهند و تاب آوری فرد افزایش پیدا می کند.

تکنیک های مکمل سلامت؛ تغییر سبک زندگی

تکنیک های مکمل سلامت شامل ذهن آگاهی، یوگا و استراتژی های خود مدیریتی مانند مدیریت استرس راه هایی برای درمان با استفاده از روش های جایگزین هستند. تغییر سبک زندگی می تواند به طور موثر بخشی از استرسی را که ممکن است هر روز با آن کنار بیایید تسکین دهد. بیشتر «درمان‌های» طبیعی شامل مراقبت از بدن و شرکت در فعالیت‌های سالم و در عین حال حذف فعالیت‌های ناسالم است:

• خواب کافی
• مدیتیشن
• ورزش کردن
• رژیم غذایی سالم
• اجتناب از الکل
• اجتناب از کافئین
• ترک سیگار

دارو درمانی

برای درمان و کاهش نشانه‌های اضطراب در بعضی مواقع نیاز به دارو درمانی است. تجویز دارو تنها با تشخیص روانپزشک انجام می‌شود. به یاد داشته باشید که دارودرمانی و رواندرمانی مکمل یکدیگر هستند و دارو درمانی به تنهایی موجب درمان کامل نمی‌شود. نیاز هست برای درمان کامل روش‌های جدید و سالمتر رویارویی با اضطراب را یاد بگیرید و ریشه‌های اضطراب ناسالم را در وجودتان درمان کنید.

داروهایی که معمولاً برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند شامل بنزودیازپین‌ها برای تسکین کوتاه‌مدت علائم هستند، اما در صورت امکان به دلیل خطر بالای وابستگی از مصرف آنها اجتناب می‌شود. سایر داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی مانند اسیتالوپرام به طور موثری ترکیب شیمیایی مغز شما را برای بهبود خلق و خو و کاهش استرس تغییر می دهند. برخی از داروهای رایج دیگر عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs): اسیتالوپرام، فلوکستین و پاروکستین SSRIهای رایج هستند.
• مهارکننده های انتخابی بازجذب نوراپی نفرین (SNRIs): دولوکستین و ونلافاکسین SNRIهای رایج هستند.
• داروهای ضد روان پریشی: کوئتیاپین و آریپیپرازول
• بنزودیازپین ها: دیازپام و کلونازپام از بنزودیازپین های رایج هستند.
• داروهای ضد اضطراب: بوسپیرون

توجه: از مصرف هر گونه دارو بدون نظارت روانپزشک حتما و حتما خودداری کنید. این کار می تواند عواقب جبران ناپذیری را برای شما در پی داشته باشد.

چه درمانی مناسب من است؟

موثرترین نوع درمان به نوع اختلال اضطرابی بستگی دارد. و اولین قدم برای شروع این فرآیند تشخیص نوع اختلال توسط رواندرمانگر می باشد. پس از تشخیص نوع اختلال رواندرمانگر متناسب با آن روش درمانی شما را انتخاب و با آن پیش خواهید رفت.

کلام آخر

اضطراب یک مساله جدی است و درمان آن به کمک احتیاج دارد. اگر علائم آن را تجربه می کنید، دلگرم باشید که اکثریت افرادی که با این اختلال درگیر هستند، با دریافت کمک بر آن غلبه می‌کنند.

اولین قدم برای رسیدگی به نیازهای سلامت روان، مراجعه به رواندرمانگر و صحبت در مورد شرایط موجود است. در مراحل بعدی با شروع دوره روان‌درمانی، مسیر درمانی لازم را با همراه درمانگرتان طی می کنید. خاطرتان باشد که بهبود یافتن و تغییر کردن یک پروسه است و لازم هست این مسیر را آغاز کنید و با استمرار ادامه دهید تا تغییرات پایداری را تجربه کنید.

برای مطالعه بیشتر می توانید به منابع زیر مراجعه کنید:

1- منبع اول

2- منبع دوم

3- منبع سوم